|
Historia om de tre smørbukkan som
sku te smørpollen førr å få sæ fett
Del 1. Fra Voje, å båt i uvær:
Det va en gang tre smørbukka som sku start på runde fra Voje te Smørpollen førr å få sæ fett på smørbrøan. Han Per Smørbukk, han Tom Smørbukk å han Ole Taskeladd som egentlig ikkje va en smørbukk, men som sku få vær me alikavel sia de ikkje hadde nåkka bedre alternativ. Han Per å han Tom kom iallfall fram te at han ikkje kun regnes som en konkurent sia de va mykkje meir erfarne sjorrturfarera.
De for te han Sedrup å fylte bensin å kjøpte sæ opp me proviant, å så gikk de nedover veien mot kaia då han Tom Smørbukk bynnte å søng:
«nu e det fredag å thjusj her kommer vi, nu ska det drekkes ja det bi triveli, men hauverk på søndag det e no svineri, ja det ser æ ikkje fram tel»
«Nu trur æ du e nåkka døgnvill» sa han Per Smørbukk «førr i dag så e det nemli lørdag.»
«Du ska nu bestandi vær så perken på alt» sa han Tom Smørbukk «å dessuten så lura æ på om ikkje smørpollen ligg på andre sia av datogrensa, så då e det faktisk fredag der»
«ja, det kan godt tenkes» sa han Per Smørbukk.
De hadde ikkje før fått lasta ombord bensin, et par kassa pils, nåkka brennvin å blandavann før de hørte han Ole Taskeladd ropte: «Jeg fant jeg fant!»
«ka du fant?» sa han Per Smørbukk.
«Æ fant kuken min når æ sku pess» sa han Ole Taskeladd.
«Hadde æ vært dæ så hadde æ lagt inn en enukers lotto i dag.» sa han Tom Smørbukk.
«Sia det e lørdag i dag, tenkt du på?» Spurte han Ole Taskeladd.
«Ja, nåkka sånt» svarte han Tom Smørbukk.
Då de hadde fått igang motoran så sa han Tom Smørbukk: «du Per Smørbukk, æ syns den motoren din går så rart, e det en totakter eller en firtakter?»
«ingen av delan» sa han Per Smørbukk «dettan e en Trondtakter, å de e kjent førr å gå ujamt. De e ikkje så sterk heller, motorlyden e mest bære skryt. Æ trur nok ikkje den yt mer enn en mann å en hest.»
«åja, sånnsett» sa han Tom Smørbukk.
De heiv sæ inn i kvær sin båt å starta utigjennom Bresja i marsfart sjøl om de va midt i juli, men det brydde de sæ ikkje nåkka om. Då de kom te Trollkjerringholmen så slakka de opp førr å naviger litt å finn kursen te Smørpollen, å då ropte han Ole Taskeladd: «Jeg fant jeg fant!»
«Pessa du nu igjen?» spurte han Per Smørbukk.
«Ja, det va det æ sa at du sku ha satsa på Lotto i dag.» sa han Tom Smørbukk.
«Nei, det va ikkje kuken æ fant dennan gangen, men en tøffel som låg på rek»
«Ja, hiv den på havet igjen» sa han Per Smørbukk.
«Jeg har slikt å gjøre, jeg har slikt å føre, så fører jeg vel den, å dessuten så kan en tøffel vær kjekk å ha.» Sa han Ole Taskeladd.
«Han må ju vær aldeles vargver på Bøksfjorden» sa han Tom Smørbukk «se korsn den båten hoppa å slår»
«nåja» sa han Per Smørbukk «det e nok ikkje nåkka vargver, førr han e klenke stilla på fjorden, å det der e nok heller ikkje nåkka båt. Det du ser der e bære han Jøran Fjordfart i Skibsplasten, å den båten slår sånn uansett ver»
«Ja, men då sku de ju ha slått opp kalesjen» sa han Tom Smørbukk
«nei, kalesjen har de mesta på havet førr mange festa sia» sa han Per Smørbukk.
«Kansje æ finn den» sa han Ole Taskeladd «nei, det tvila æ sterkt på» sa han Per Smørbukk. Og så kvad han ein sang
(Mel supersame) Jeg blir kalt for skibsplastsame sir med båt jeg bare går, både i vind å i blekkstilla båten bare slår å slår. Kalesjen den e fordofta, vi har igjen bare tofta, den kan du kjenne på hofta, voi voi voi. Ai ai ai, han Kent han blei veldi sur, ai ai ai, han Jøran på guttetur.
Sia han Ole Taskeladd va såpass nervøs førr å møt smørfine kvinnfolk så fant de ut at de sku sætt kursen mot Bamsebukta å gå opp te han Olav å drekk sæ punne litt. I tellegg så va de ju usekker på kor Smørpollen va henne, så det kun ju henn at han Olav kunn førrklar veien dit. De sto å fortøyde båtan i kvær si tangklysa når han Ole Taskeladd ropte: «jeg fant jeg fant!»
«ka det va nu du fant?» sa han Tom Smørbukk.
«æ fann en tøffel te» sa han Ole Taskeladd.
«vil du hiv den te fanes» sa han Per Smørbukk.
«jeg har slikt å gjøre, jeg har slikt å føre, så fører jeg vel den, å den e maken te den æ har fra før av, så nu har æ et tøffelpar» sa han Ole Taskeladd.
Når de kom opp te han Olav så satt han på verandaen å tok sæ en øl. Han vart overraska over å få sånt fint folk på besøk, så han lurte på ka slags ærend de va ute i «Nei, du skjønna vi e ute å går smørbukk.» sa de to smørbukkan å han Ole Taskeladd i kor
«så vi hadde tenkt oss innom her førr å drekk oss punne litt å kansje få dæ te å vis oss veien te Smørpollen med det samme» sa han Tom Smørbukk.
«Ja» sa han Olav «nu har det sæ sånn at æ e usekker på kor Smørpollen e. I tellegg så har æ har tatt mæ ei øl, å æ syns ikkje nåkka om det her me å fer å ras rundt i båta etter at man har drokke»
Det skjønte de to smørbukkan å han Ole Taskeladd veldig godt, å samtidig så vart de flau over at de hadde glømt av kor strengt det norske lovverket va i forhold te promille i båt.
«Men trur dåkker at dåkker har sjangs på såpass smørfine kvinnfolk da?» sa han Olav
«Ja» sa han Tom Smørbukk «som den strikse revisorn æ e så har æ selvfølgeligvis renga ut at sjangsen e ca 1:832664,1823, så ingen må kom å sei at vi ikkje har sjangs»
«Æ trur nu det e størst sjangs førr at dåkker bi skuffet» sa han Olav
«Ja, det e godt mulig, men skuffet det e fett det åsså» sa han Per Smørbukk.
Så takka de to smørbukkan å han Ole Taskeladd førr sæ å bynnte å gå nedover mot båtan. «jeg fant jeg fant» sa han Ole Taskeladd før de va kommet sæ ut av huset.
«ka i svarte va det nu du fant?» sa han Per Smørbukk.
«æ fant en pakke me karbonada i kjøleskapet» sa han Ole Taskeladd.
«vil du legg de tebake der du fann de!, det e ju Olav sine» sa han Tom Smørbukk.
«jeg har slikt å gjøre, jeg har slikt å føre, så fører jeg vel den» sa han Ole Taskeladd å åt opp karbonadan før de andre fikk sagt nåkka meir.
Då de kom ne te båtan så sto de ei stund å diskuterte kor de sku gå førr å kom sæ te Smørpollen, men te slutt så vart de enig om at de sku prøv å gå innover fjorden førr å se om det kansje kunn vær der Smørpollen låg.
Del 2. Kjentmann, å trollet i Valen
De to smørbukkan å han Ole Taskeladd gikk innigjennom Bøksfjorden å leita etter Smørpollen då de plutseli fikk en bay på babordsia. «Kansje dettan e Smørpollen?» sa han Per Smørbukk.
«Ja, det e store muligheter førr det, førr æ syns æ ser to kvinnfolk på en veranda her» sa han Tom Smørbukk
«Æ kan sjå i kikkerten» sa han Ole Taskeladd «usj, nu vart æ kvalm.. De sett jo å klina»
«La mæ få sjå» sa han Tom Smørbukk «førr æ har då høg spyterskel»
«Kansje vi e kommen te det Lesbiske hav» sa han Per Smørbukk.
«Nei, nu tenk selvfølgeligvis du på det Kaspiske hav men det ligg i Russland» sa han Tom Smørbukk
«Ja, men det bære spørs om det ikkje e det» sa han Per Smørbukk «førr han som kjæm gåaes frametter fjærsteinan der han e ju så steike lik han Stalin»
«Ja, du sei nu nåkka der» sa han Tom Smørbukk «å sia han nu går så nært land så må nu han vær kjent her i området.. Æ trur vi spør han om han veit kor Smørpollen e»
«Ja, det trur æ vi gjør» sa han Per Smørbukk å han Ole Taskeladd i kor.
Som venta så snakka ju ikkje han Stalin et ord norsk, men når han hørte Smørpollen så grynta han «Thjusj» å peika utigjennom fjorden me venstre peikefinger
«Ja sei vel det» sa han Per Smørbukk «vi har ju gådd i feil retning»
«Ja men vess du legg merke te korsn han peika, så e fengertuppen bøyd inn mot høyre» sa han Tom Smørbukk «så æ trur vi må gå to fengerledd fram å ett inn»
«så du mein at vi ska gå førbi to polla å så svenga vi inn i neste?» sa han Per Smørbukk
«Ja, sånn peika iallfall kjentmann» sa han Tom Smørbukk
«Ja, vi får følg hannes anvisninge» sa han Per Smørbukk, å så la de avgårde utover fjorden igjen.
Då de hadde telt sæ førrbi to polla å svenga inn me første mulige anledning etter det, så stoppa de motoran å la sæ te førr se etter smørjenten. «Dettan va nu ikkje likt den beskrivelsen som sto i Onkel Tom`s Reisebløgg» sa han Per Smørbukk
«Hysj, hør» sa han Tom Smørbukk «det e nån som ropa å gud, å gud, å gud»
«Ja, han steike, her må de ju vær frøkteli kristen» sa han Per Smørbukk
«Ja, det spørs om vi ikkje e havna i sjølvaste bibelbeltet» sa han Tom Smørbukk «så æ trur vi bære må vær snar å kom oss bort herifra før vi bi omvendt, å vi kan ju ikkje bi omvendt vi som e på tur te sjølvaste Smørpollen» Så de heiv igang motoran å kursa innigjennom vågen.
Det vart smalar å smalar heilt te de kom te ei bru. «Sia vi nu e me i et eventyr så kan det ju hend at det e et troll her på brua» sa han Tom Smørbukk
«Ja, det e godt muli» sa han Per Smørbukk.
Så de la sæ te å bakka å venta i spenning sjøl om det ikkje va innlagt støm der. Det gikk ei lita stund uten at det dukka opp nåkka troll, men plutseli kom det ei likbleik jenta gåanes. «Steike kor bleik ho va, ho må ju vær skremt av trollet» sa han Tom Smørbukk.
«Ho kan vi sekkert apes me» sa han Per Smørbukk, å sang opp mot jenta «så hvit at jeg elsker deg»
Jenta snudde sæ å smilte, å sang tebake «forguder den du er»
«Æ trur at kansje trollet e te middag nu, så vi kan nok snik oss igjennom dennan renna» sa han Tom Smørbukk. H
an hadde ikkje før sagt det før han Ole Taskeladd ropte: «Jeg fant, jeg fant»
«ka i søtaste va det nu du fant» sa han Tom Smørbukk
«æ fant en heil skokk me propellblad» sa han Ole Taskeladd
«Det e John Hendel sine, vil du legg de tebake» sa han Per Smørbukk
«jeg har slikt å gjøre, jeg har slikt å føre, så fører jeg vel dem også. Å dessuten så hadde æ tenkt å bynn å tren me vekte, men sia æ e så svak så tenkte æ at æ sku bynn å pump aluminium istedenførr jern, så då kommer propellbladan godt me» sa han Ole Taskeladd.
Då det bynnte å bi breiar igjen så trudde de to smørbukkan å han Ole Taskeladd at den verste faren førr å møt trollet va over, så de la sæ te førr å samsnakkes innpå bukta. Plutseli så hørte de en gjennomtrenganes lyd som skar både gjennom marg å bein- «nji hi hi hi» -ljoma det utover vågen
«ka det e slags lyd» sa han Ole Taskeladd «e det en gjøk?»
«Du har nok meir rett enn du trur» sa han Per Smørbukk.
De prøvde å lokaliser kilden te den uholdbare støyen å då fikk de sjå en kar som sto på bergan på babordsia, han såg ut som han ikkje hadde smakt vått eller tørt på 100 år. «Han kasta ju ikkje skygge» sa han Tom Smørbukk
«Då må det jo vær en vampyr» sa han Ole Taskeladd
«nei» sa han Per Smørbukk «der trur æ nok at du tar feil førr vampyra har ikkje speilbilde men de kasta skygge»
«nåja» sa han Ole Taskeladd «æ et litt kvitløk førr sekkerhets skyld»
«kor i fan har du fått tak i kvitløk?» ropte de to smørbukkan i kor «Den fant æ i det forige eventyret æ va me i» sa han Ole Taskeladd
«Jaja, då bi det nu ikkje smørklining på dæ» sa han Tom Smørbukk
«Det bære spørs om at det ikkje e et spøkelse på høylys dag vi ser der» sa han Per Smørbukk
«nei» sei han Tom Smørbukk «Ikkje har han kjetting, å heller ikkje et laken over sæ»
«å synd va det» sa han Per Smørbukk
«æ trur nok at det e trollet som sku vær på brua som vi har møtt på her» sa han Tom Smørbukk
«Vi går å spør han» sa han Per Smørbukk
«E du en vampyr, et spøkelse eller et troll?» spurte de to smørbukkan å han Ole Taskeladd i kor.
«nei, æ e ingen av delan, men æ e trollgo` å spell bass. Æ e så go at i den tia æ spælla i band så vart de andre så imponert at de stoppa å spæll, men æ oppløyste bandet, førr det va bære æ som kunn spæll rett»
«ja det va taktfullt sagt» sa han Per Smørbukk, ironisk.
De syns han skraut mykkje å at han va frøkteli tynn så de fant ut at de sku kall han førr Strekmann «E du sekker på at du ikkje e et lite motetroll» sa han Tom Smørbukk «førr du går ju i Henry Choice av smalaste sort»
«Ja, æ har ju tynnstrømpebuksa på mæ åsså, nji hi hi hi» sa Strekmannen
«Dåkker ska nu bære førrtøy båtan dåkkers å kom opp te huset mett en tur, så ska æ spæll litt bass førr dåkker å lær dåkker nån triks når det gjell spælling å sønging» sa Strekmannen
«nei, vi har nok ikkje tid te det, førr vi e på tur te smørpollen førr å få oss fett» sa han Per Smørbukk
«nji hi hi hi, nei dåkker ska heller vær me opp te mæ så kan vi sett oss ne å se video ilag, det e då mykkje bedre enn å få sæ fett»
«nei nåkka som e bedre enn å få sæ fett, det veit æ ikkje om» sa han Tom Smørbukk «å æ e ikkje sekker på om æ har løst te å vette det heller»
«Nei, førrtøy båtan me en gång, guta åsså bi dåkker me opp!» sa Strekmannen
«Men du skjønna det at vi bynn å få det ganske travel etterkvært å må kom oss inn te smørpollen før smørvisuman vårres går ut, så kan du heller ikkje ta imot en gave som takk førr gjestfrihet?» sa han Per Smørbukk
«ka dåkker har å telby?» spurte Strekmannen
«ei oppblåsbar lammesteik» sa han Ole Taskeladd
«kor i svarte har du fådd den fra?» spurte de to smørbukkan i kor
«den fant æ etter at vi hadde gått gjennom den der renna, men æ gidd ikkje å sei fra te dåkker, førr æ får ju bære sånn svinkjeft»
«ja, men neste gång så kan du ju prøv å finn kursen te Smørpollen» sa han Per Smørbukk.
«nji hi hi hi» sa Strekmannen «ja, dåkker får nu bære krangel, så ska nu æ ta me mæ lammesteika opp te ho 7. mor i huset, men uansett så ska nu æ gå heim å se på Oslo Horse Show som bynn på NRK nu»
«Å? E du gla i sprangridning» sa han Tom Smørbukk
«Nei, kor i svarte, e det det programmet handa om» sa strekmann «jaja, då får æ gå opp å kos mæ me lammesteika»
«Ja, du får ha det trivelig» sa de to smørbukkan å han Ole Taskeladd i kor. Så kvad dei ein sang
Så sett de kursen ut av vågen og mot åpent hav førr å kom sæ unna både tusseladda å troll.
Når de kom ut på Saftsundet så lurte de på korsn retning de sku ta, men han Tom Smørbukk som va litt kjent i området ytra ønske om at de sku gå inn i Storkjeften å fyll bensin, som det bynnte å bi lite av i alle tre båtan. Så de sett kursen nordover
Neste episode: Rød sektor, Å hell i Uhellsundet
De hadde akkurat runda odden på Storkjæften då han Ole Taskeladd ropte: «Stopp, stopp»
«Ka vi ska stopp førr?» spurte han Per Smørbukk
«Vi hold på å gå på grunn» sa han Ole Taskeladd «vi går jo på rød sektor»
«Nei, det der e ikkje nåkka rød sektor» sa han Tom Smørbukk «det e bære han Håvard Spritnese som står på kaia»
«Å, e det det?» sa han Ole Taskeladd «Æ trudde at det va et fyr»
«Ja, fyr kan du nok sei, men isåfall en hesli fyr» sa han Per Smørbukk
Då de holdt på å førtøy båtan så la han Per Smørbukk merke te at han Ole Taskeladd knaut så rart. «Ka det e slags knute du laga der?» sa han Per Smørbukk
«Det e et dobbelt knivstekk, sekra me en testikkelknop på slutten» sa han Ole Taskeladd
«Æ håpa nu at du har båten godt førrsekra» sa han Tom Smørbukk
De tok me sæ kvær si bensinkanna å gikk opp på butikken førr å bunkre. Han Ole Taskeladd lurte lenge på om han heller sku fyll avgiftsfri diesel sia det va så mykkje belliar, men etter litt akkodering me sæ sjøl så kom han fram te at det kunn vær dieseldyr i den, å vess det va dyr så betydde det at den kansje ikkje va så belli alikevel, så han fyllte bensin han åsså. Med en gang de kom inn i butikken så fikk de se en fyr som sto mellom reolan å drog i strekkagensern sin, ja de trudde nu iallfall at det va en strekkagenser, men den såg meir ut som et sildgarn sia han hadde dri så mykkje i den.»E du feskar?» spurte han Tom Smørbukk «ja, sia du dreg garn tenkte æ»
«Nei, æ e nok eiarn av butikken her i Storkjæften, så fesking bi det lite ti te» sa kjøpmannen
«Du burde nok ikkje vask gensran dine på så sterk varme, så slepp du at de krømpa» sa han Tom Smørbukk
«Du høres ut som et godt kjærringemne» sa kjøpmannen, å drog litt meir i gensern.
«Nåja» sa han Tom Smørbukk «en svane gjør ingen sommer»
«En fuggel i handa e bedre enn ti på taket» sa han Ole Taskeladd
«Ka i fan har det med saken å gjør?» lurte de to smøbukkan på.
«det va nu dåkker som bynnte me ordtak å då tenkte æ at det passa godt inn, sia det første åsså handla om fugla» sa han Ole Taskeladd
«Sia vi først e inne på fugla så trur æ du har mykkje te felles me en dompapp» sa han Per Smørbukk . Det syntes han Ole Taskeladd va veldi stygt sagt, å så måtte han Per Smørbukk kjøp han en is sånn at han vart i godt humør igjen.
De gikk ned mot båtan å va akkurat på tur te å slepp laus då de fikk sjå en kar som kom nedover mot flytebrygga å gikk så steike rart. «Ka du e slags fyr, å har du celeber paracet sia du går så rart?» spurte han Tom Smørbukk
«Æ e han Martin Huskeladd å æ har vært oppe i et hus å pådratt mæ akutt gangsperre» sa han Martin Huskeladd «så nu sku æ egentli ha oppsøkt en psykolog»
|
Annonse:
"Syns du treningsuger?Er du lei av at treningen aldri kommer på Tale??Kom i gangmedRaymonds Gym!" Gangsperregaranti!! |
«Æ veit ikkje av nån psykologa, men æ kjenn en psykopat som du kansje kan snakk me» sa han Tom Smørbukk
«Æ veit nu ikkje om det bi heilt det samme» sa han Martin Huskeladd
«Jaja, du kan nu iallfall vær me oss bort herifra så får du det litt på avstand» sa han Per Smørbukk «å dessuten så kan det vær kjekt å ha me sæ en kar te når vi ska leit ætter smørpollen»
Han Martin Huskeladd hadde hørt om smørpollen før, så han fant ut at han sku hiv sæ me om ikkje anna så førr å få selskap på tur heim.
Då de va på tur te å gå fra flytebrygga så sei han Tom Smørbukk «æ trur nu ikkje at æ tør å gå samme vei tebake, førr då kan det hend at vi bi å møt på trollet igjenn»
«Nei, det trur æ ikkje vi tar sjangsen på» sa han Per Smørbukk
«Nu va dåkker steike heldi» sa han Martin Huskeladd «førr æ har næmli vært her en gang før, å æ veit om en snarvei som går i retning Smørpollen. Såvidt så æ kan husk, å det e æ jo steike go te, så ska vi gå inn Uhellsundet»
De to smøbukkan å han Ole Taskeladd stolte på han Martin Huskeladd, å la sæ i vei etter han på tur mot Uhellsundet.
De kryssa Saftsundet å va akkurat passert ei støtta på andresia då han Ole Taskeladd ropte: «jeg fant, jeg fant»
«Ka i fan va det nu du fant?» spurte han Tom Smørbukk
«Æ fant ei blåsa me nåkka tall å bokstava på, å tar æ ikkje mykkje feil så e det ei torskgarnslenka under her»
«Vil du slepp den ut igjen, det e ju nån som ei den, å dessuten så har ikkje du kvota te å fesk torsk» sa han Per Smørbukk
«Jeg har slikt å gjøre, jeg har slikt å føre, så fører jeg vel torsk» sa han Ole Taskeladd å fortsett å dreg på ilen
«Men vi skal te smørpollen, så vi har ikkje ti te å vent på dæ» sa han Tom Smørbukk
«Fett e fett, men torsk e peng» sa han Ole Taskeladd å ga sæ te å nekk torsk ut av det første garnet.
«Jaja» sa han Per Smørbukk «han får nu bære gjør som han har løst te, så får nu heller vi fer te smørpollen aleina, å dessuten så må vi ikkje gløm at vi har han Martin Huskeladd me oss som ei erstatning»
«Nei, gløm, det gjør vi ikkje» sa han Martin Huskeladd
De slakka opp då de kom te en dunge me støtte som nån hadde kasta i fra sæ på måfå midt i sundet
«Ka i svarten gjør alle de støtten her?» undra han Tom Smørbukk
«Se nu på fargen på de» sa han Per Smørbukk «de e ju rød å grønn, så æ kan tenk mæ te at det e reklame førr den rødgrønne regjering»
«Det va nu merkeli at de sku sett de midt i leia, så trafikert så det e her» sa han Tom Smørbukk
«Vi ska ikkje bry oss nåkka om de støtten» sa han Martin Huskeladd «Det e bære å gå rett mot de, så vik de nok unna bære vi kommer nært nok»
«Æ trur nu heller vi ska sats på å gå midt mellom» sa han Per Smørbukk
Då de va kommen et stykkje utpå Uhellsundet så fikk de se en båt som lå å rak me to veldi mistenkelige fyra ombord. De gikk bort te de å spurte koffør de lå midt i sundet.
«Nei du skjønna at vi ha vorre i Svolvær å gjort litt ugang» sa han Kjell Kriminell, «så vi e ju på rømmen. Men selvfølgelig så glømte han Halvar Steentøff å fyll bensin så nu ligg vi her å ræk og veit ikkje ka vi ska gjør»
De to smørbukkan hadde jo akkurat vært å fylt bensin, å de tenkte at de kansje kun hjelp nån småkriminelle i havsnød. «Dåkker ska få bensin hos oss, førr, -det er fort gjort å glemme, det er fort gjort det- som det står i sangen» sa han Tom Smørbukk
«Nei, det e absolutt ikkje fort gjort å gløm. Æ gløm aldri nåkka som helst å spesielt ikkje sanga æ har laga» sa han Martin Smørbukk «å det va æ som skreiv den sangen der, så den ska sønges på en litt ironisk måte»
«Kati skreiv du den?» spurte han Per Smørbukk
«Den skreiv æ når æ bodde i Bodø» sa han Martin Huskeladd
«Ja, vi må vel tru på det» sa han Per Smørbukk
De to småkriminelle takka både førr hjelp å bensin, å så gikk de to smørbukkan å han Martin Huskeladd videre ut gjennom Uhellsundet..
Neste deldel Geitekillingen som kun tell te ti å En enarma banditt.
Han Martin Huskeladd gikk førrbi de to smørbukkan, å viste vei gjennom Molldøra då han Tom Smørbukk sei: «Her e alså nåkka som ikkje stem, førr her ska ju lekså vær ei dør, men æ ser ikkje nåkka dørhandtak, å sia det ikkje stem så e det nok ikkje moll heller, så æ vil tru at det e han Strektrond som har prøvd å slått an akkorden her.»
«Det va ei lang setning» bemerka han Per Smørbukk
«Æ huska en gang æ sa ei mykkje lengre setning enn det» sa han Martin Huskeladd
De to smørbukkan vart så imponert over det at de va stille heilt te de kom mot Verholman å fikk se et kje som sto ytterst på holmen å trampa me høyre framfot.
«Ka du e slags kje som står på en holme forbeholdt saua, å koffør står du å trampa me høyre framfot?» sa han Tom Smørbukk
«Æ e den lille geitekillingen som kan tell te ti, å æ æ har fått i oppdrag av Kystverket å tell loppe som går førbi her» sa den lille geitekillingen. «Å iberegna dåkker tre så har æ telt tre stykkja»
«Nu e æ direkte nødt te å gje dæ krafti kritikk førr tellinga di, førr i henhold te endringa av merverdiavgiftsloven fra 19.06.69, som kom i desember i 2000 så e det moms på alle vara å tjenesta, å den tellinga di e nok å betegn som en tjeneste» sa han Tom Smørbukk.
Den lille geitekillingen vart heilt førrtvilt, førr sist gang han va me i eventyr så hadde det ikkje vært så strenge lova å regla førr telling, å han Tom Smørbukk vika ikkje en tomme, førr mvalovgivninga va klar på det punktet.
«Men korsn ska æ då gjør når æ ska tell?» spurte den lille geitekillingen
«Jo det kan æ sei dæ» sa han Tom Smørbukk «vess du ser en båt så ska du legg te 25% mva å då bi en båt 1,25, å vi tre bi 3,75 båta»
Den lille geitekillingen vart ennu meir førrtvilt, førr desimalregning hadde han heller ikkje lært.
«Sjå, det kommer ei loppa ut fra Årstein» sa den lille geitekillingen te han Tom Smørbukk, «nu kan jo du hjelp mæ å tell den sia du først e her»
«Nei» sa han Tom Smørbukk «det der e ikkje nåkka loppa, det sjarken te han Torgeir»
«Men den går jo så fort» sa den lille geitekillingen
«Ja, det e en speedsjark» sa han Tom Smørbukk
Den lille geitekillingen vart neimella sia han verken kunn tell me moms eller se førskjell på sjark å loppe, så han ga opp heile tellinga å gikk sin vei.
«E det sant at det e moms på alle vara å tjenesta?» spurte han Per Smørbukk då han Tom Smørbukk kom ombord igjen
«Ja, like te på bjørnetjenesta» sa han Tom Smørbukk
«Æ huska iallfall at det vart innført bamsemoms» sa han Martin Huskeladd
De gikk videre innigjennom fjorden å kom bortover te en plass der han Martin Huskeladd meinte på å husk sku vær i nærheten av smørpollen.
«Sjå ka som står på kaia der borte» sa han Per Smørbukk «det må ju vær en utkassert spelleautomat, en såkalt enarma banditt»
«Nåja, det va nok en passanes beskrivelse, men æ trur nok heller at det e han Ronny Armstrong som står på kaia» sa han Tom Smørbukk «men han e nok kjent i området å kan vis oss veien te Smørpollen, så æ trur vi går inn te flytebrygga å spør han»
«Ja, la oss nu håp at han ikkje peika me høyreneven» sa han Per Smørbukk
Då de gikk inn te kaia så fikk de vette at Smørpollen bære va et steinkast unna, men sia det va fare førr å treff nån av smørjenten me stein så va det ingen som vil utprøv den påstanden. De sku akkurat te å gå ifra flytebrygga då en båt men rødhåra kar kom inn i stor fart å ga sæ te å hyl å manøvrerte så mykkje at skomfokket sto både om baugen å hekken..
«Ka du e slags kar å koffør manøvrer du hardt?» sa han Tom Smørbukk te karen som hørtes ut som han va i stemmeskifte.
«Æ e han John Hendel å æ ska då førr hælvettes lægg åt flytebrygga» sa karen å manøvrerte sæ lengre å lengre bort, heilt te han førrsvant ut av synsfeltet te de to smørbukkan å han Martin Huskeladd.
«Det va kansje ikkje dennan flytebrygga han sku legg te me» sa han Per Smørbukk
«Nei, det kan det ikkje ha vært» sa han Tom Smørbukk
De venta te den verste straumen etter han John Hendel hadde førrsvunne å så slapp de laus å gikk inn i sjølvaste smørpollen å la sæ te me flytebrygga der.
Neste episode: Siste episode.
|